Brama Wodna zbudowana na początku XIV wieku to jedyna brama miejska zachowana do naszych czasów. Wjeżdżano nią do miasta i zamku od strony ówczesnego placu portowego, czyli Błoni Nadwiślańskich. Dawniej zamykana na noc drewnianą okutą żelazem broną, która broniła dostępu do miasta. Spalona w 1659 roku oraz w 1945 roku. Po II wojnie światowej została gruntownie odrestaurowana. Obecnie zajmowana przez miejskie Muzeum.
Mury miejskie
Fortyfikacje miejskie zostały wzniesione na początku XIV wieku. Do miasta prowadziły cztery bramy: Wodna, Toruńska, Boczna i Łasińska. Z miasta do zamku można było dostać się przez Bramę Zamkową, której szyja łączyła się z przedzamczem krzyżackiej warowni.
Na murach wzniesiono dziesięć baszt. Przez wieki mury były systematycznie rozbudowywane i umacniane. Pod koniec XIX wieku, wskutek rozbudowy miasta, mury częściowo rozebrano. Zachował się południowo-wschodni narożnik z przyziemiem baszty, a w ciągu murów południowych wieżyczka wodociągowa, którą dawniej czerpano wodę z kanału Trynka (obecnie płynie pod ziemią). Wieżyczka wodociągowa jest jednym z najstarszych systemów wodociągowych w Polsce.
