Jedyna zachowana z pierwotnie czterech bram miejskich; zbudowana w połowie XIV wieku, o wysokości 35 metrów i z przejazdem o szerokości 4 metrów
Z czterech bram fortyfikacji Barth (Langtor, Dammtor, Wiektor i Fischertor) zachowała się jedynie Dammtor (brama na grobli). Pierwsza wzmianka o niej pojawiła się w 1357 roku. Wysokość wieży aż do szczytu hełmu wynosi 34,25 metra. Spod dachu wystaje wykusz nadwieszony, spoczywający na dwóch wspornikach, co wyraźnie wskazuje na ówczesną funkcję obronną bramy. Była to najpiękniejsza z czterech bram; obecnie wpisana jest na listę zabytków. Stanowiła ważną część systemu obronnego miasta, zbudowanego w latach 1325-1400, który następnie stopniowo rozpadł się z powodu braku funduszy około 1700 roku, lecz który do dziś rozpoznać można jako pierścień wokół miasta. Brama stanowiła zachodnią granicę miasta. Obszar przed Dammtor był wtedy terenem niezagospodarowanym, na którym dopiero poczynając od XVII wieku zaczęto budować pierwsze stodoły. Umocniony wał prowadził na zachód w kierunku Barthe i dalej do znajdujących się nad zatoką Bodden gmin Pruchten, Bresewitz, Fuhlendorf i Bodstedt. Dostęp do budynku pierwotnie prowadził przez sąsiedni mur miejski z blankami, niewielkimi wykuszowymi budowlami w murze (tzw. Wiekhäuser) i izbami straży, później przez strych sąsiedniej piekarni (lata 50. XX w.). Tylko dzięki wyburzeniu domów po obu jej stronach Dammtor nie została – jak pozostałe bramy – zburzona w 1874 r. z powodu zwiększonego natężenia ruchu w mieście.
